12 marca2023 roku w III Niedzielę Wielkiego Postu w budynkach Wyższego Seminarium Duchownego w Kaliszu odbył się rejonowy Dzień Wspólnoty Ruchu Światło Życie Rejonu Kaliskiego.

Tematem przewodnim było odkrywanie powołania jako służba drugiemu człowiekowi w rodzinie i wspólnocie.

Spotkanie rozpoczęła para rejonowa Ola i Andrzej Szczepaniakowie zapaleniem świecy i modlitwą do Ducha Świętego. Pragnienie służenia drugiemu człowiekowi jest ogromną Łaską, do której uzdalnia nas Pan Bóg.

Po słowie wstępu przyszedł czas na spotkanie ze Słowem Bożym w namiocie spotkania.  Następnie odbyło się spotkanie w mniejszych grupach podczas którego mieliśmy okazje podzielić się naszymi osobistymi doświadczeniami posługi w różnych środowiskach, do których posyła nas Pan: w rodzinie, pracy, Parafii wspólnocie Domowego Kościoła. To właśnie Wspólnota wychowuje swoich członków w dawaniu siebie i w ten sposób przyczynia się do wzrostu żywych wspólnot Kościoła i różnorakich posług.

“żeby służyć”

Kolejnym z punktów spotkania była konferencja, którą wygłosił dla nas ksiądz Rafał Lubryka Proboszcz Parafii Św. Bartłomieja Apostoła w Godzieszach Wielkich. Ksiądz Rafał przypomniał, że Pan Bóg daje szczególną Łaskę i powołuje – uzdalnia do bezinteresownej służby drugiemu człowiekowi. Służba jest tym co daje szczególny charakter Oazie poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju diakoniach.
Św. Mateusz Ewangelista napisze: “Tak właśnie Syn Człowieczy nie przyszedł, by Mu służono, lecz żeby służyć i dać życie swoje na okup za wielu”. (Mt. 20, 28) To tym krótkich, ale bardzo głębokim cytacie nasuwa się pytanie: czy my jako Członkowie Ruchu Światło-Życie możemy postąpić inaczej, jak nie oddać choć części z siebie dla dobra Drugiego…? Nasz Zbawiciel dał nam do tego najlepszy przykład.
Jeśli nie ma rozwoju duchowego we wspólnocie to nie ma miłości, a jeśli nie ma miłości to nie ma służby. Ważnym elementem służby jest wytrwałość i stałość. Aby posługa przynosiła owoce nie może być jednorazowym epizodem, ale normą każdego dnia. “Kościół jako Ciało Chrystusa składa się z wielu członków”, tak więc my wszyscy jako Członki Ciała Chrystusa powinniśmy czuć odpowiedzialność za siebie nawzajem czy to w rodzinie, wspólnocie modlitewnej czy parafialnej…  Służąc sobie wzajemnie wzrastamy w Wierze przybliżamy się do Zbawienia.
Na koniec konferencji Ksiądz Rafał przywołał obraz Świętej Rodziny z Nazaretu w kontekście służby. Święta Rodzina to niewątpliwie wzór do naśladowania w codziennym życiu, pokazuje, że mozolne, codzienne, skromne, proste i ubogie życie w służbie sobie nawzajem jest miłe Bogu i niezwykle szczęśliwe i owocne – życie Maryi w cieniu Jezusa oraz życie Józefa Opiekuna w cieniu Maryi.

Po konferencji przyszedł czas na świadectwa życia w kontekście tematu służby.

Jak zawsze najważniejszym punktem naszego Dnia Wspólnoty była wspólna Eucharystia, podczas której modliliśmy się za siebie nawzajem, aby dobry Bóg uzdolnił nas do gorliwej i pełnej oddania służby dla drugiego człowieka, gdziekolwiek zostaniemy posłani. Bóg jest dobrym Ojcem, jak posyła to daje wystarczająco dużo sił.

Na koniec spotkania po tej bogatej uczcie duchowej spotkaliśmy się w seminaryjnym refektarzu na uczcie dla ciała. Została przygotowana dla nas pyszna zupa, a po niej ciasto. Dzień zakończyliśmy w duchu wspólnoty, wspólną modlitwą.

Panie dziękujemy Ci za ten czas i ludzi, których gromadzisz w Imię Swoje.

Marcin