Chwała Panu za Oazę Rekolekcyjną Animatorów Rodzin II stopnia, która odbyła się w dniach 9-13 sierpnia w ośrodku PASCHA w Przedborowie, w której wzięło udział 12 par małżeńskich w tym 10 z naszej diecezji, jedno z diecezji legnickiej i jedno z diecezji bydgoskiej. Nasze serca wypełnia wdzięczność za ten szczególny czas otulenia Bożą miłością, umacniania się w jedności małżeńskiej i rozradowania się Kościołem w braterskiej wspólnocie.

Dziękujemy Panu Bogu za wszystkie małżeństwa – rekolektantów, za dar w postaci Ojca Masseo OFM, który prowadził nas duchowo, za Ojca Grzegorza CP, który był uczestnikiem rekolekcji i wzbogacał nas swoją obecnością i refleksją, za wspaniałą diakonię: Andrzeja Pawłowskiego – niestrudzonego „muzycznego”, za diakonię wychowawczą w osobach pełnych pomysłów: Lucynkę Kryszak, Gosię Winkowską i Ulkę Dziamarską, za posługę animatorską Eli i Andrzeja Szymańskich oraz Marty i Jacka Bisów. Cieszymy się także tym, że 5 osób złożyło dobrowolny dar abstynencji od alkoholu w intencji uzależnionych i ich rodzin.

Jesteśmy przekonani, że ten czas – pełen Łaski i cudów Bożych – będzie przynosił błogosławione owoce w życiu małżeńskim, rodzinnym i wspólnotowym ponieważ bardzo wyraźnie widzieliśmy, że oprócz przygotowania do pełnienia posługi animatorskiej, Pan Bóg miał konkretny dar dla każdego małżeństwa o czym można się dowiedzieć czytając przykładowe trzy świadectwa.

Jagoda i Zbyszek Gajewy

Para moderatorska

Rekolekcje ORAR II stopnia w Przedborowie w dniach 9-13 sierpnia były dla naszego małżeństwa pięknym czasem, spędzonym we wspólnocie ludzi żyjących z Bogiem i pragnących kroczyć Jego drogami. Od samego początku Bóg czynił dla nas wielkie rzeczy w związku z tym wyjazdem. Pierwszym cudem była odpowiedź Pana na naszą modlitwę. Pragnienie wyjazdu w sercu mieliśmy, ale finanse dla dużej rodziny przekroczyły nasze możliwości. Wtedy Pan posłał osobę, która nie wiedząc o naszych planach, ofiarowała nam dokładnie taką sumę pieniędzy, jaka była potrzebna dla naszej rodziny na ten wyjazd, jako prezent na wakacje. Uznaliśmy, że Pan chce byśmy tam pojechali.

Od momentu przyjazdu czuliśmy Jego obecność i miłość w życzliwości spotykanych ludzi i Kapłana, który współprowadził rekolekcje. Był to czas ugruntowania wiedzy, potrzebnej do podjęcia posługi animatorskiej, ale przede wszystkim był to czas doświadczenia łaski Bożej w codziennej Eucharystii i w spotkaniach w grupach. Czas budujących rozmów i umacniania wiary w atmosferze radości i poczuciu wspólnoty. Nie zabrakło również czasu tylko dla rodziny, który można było spędzić na łonie otaczającej przyrody. Bogu Chwała za rekolekcje ORAR II stopnia w Przedborowie i wielkie dzięki prowadzącym, Kapłanowi oraz wszystkim uczestnikom.

Justyna i Tomek Armanowscy

Chcielibyśmy podzielić się przeżyciami z rekolekcji ORAR II stopnia, w których uczestniczyliśmy w dniach 9-13 sierpnia Przedborowie.

Przede wszystkim najmocniej wpłynął na nas Namiot Spotkania. Jak dotąd niestety nie rozumieliśmy idei tego zobowiązania w sposób należyty. Podczas rekolekcji Jezus pokazał nam, że chce spotykać się z nami, być w swoim Słowie i pokazywać nam nasze życie w perspektywie Jego światła, woli i miłości do nas. Słowo żywe, w połączeniu z adoracją, byciem z Jezusem i przy Nim, to gwarancja podążania wyznaczonymi przez Boga dla nas drogami. Podczas jednego z takich spotkań wyobraziło się nam drzewo, zanurzone w monstrancji. Jakby korzeniami oplatało źródło. Była to mocna wizja, z której jasno wynika, że możemy wzrastać tylko wtedy, gdy korzeniami swoimi będziemy czerpać ze źródła. Tym źródłem jest Jezus. Odłączenie to zagubienie i pustka.

Po rekolekcjach czujemy moc Nowego Człowieka. Zdajemy sobie sprawę, że czeka nas praca, aby nie zgubić tej siły, umacniać ją poprzez sumienne wypełnianie zobowiązań i pielęgnowanie relacji z Bogiem i ludźmi.

Monika i Paweł Kulowie

Jadąc 9 sierpnia na rekolekcje ORAR II stopnia do Przedborowa nie mieliśmy sprecyzowanych oczekiwań i pragnień. Chcieliśmy towarzyszyć znajomym z naszego kręgu, którzy na ORAR II jechali po raz pierwszy. Ku naszemu (wielkiemu) zaskoczeniu Jezus przygotował dla nas tak wiele, że z niedowierzaniem przyjmowaliśmy tę obfitość.

Przede wszystkim w porannym Namiocie Spotkania, który odbywał się w obecności Najświętszego Sakramentu, doświadczyliśmy, co znaczy smakować Słowo Boże i nasycać się Nim potem przez cały dzień. To było niesamowite dotknięcie bezpośredniej Bliskości, a w konsekwencji dar pokoju serca.

Na rekolekcjach dla nas wybrzmiało, że Panu Bogu należy mówić „tak”’ nawet w tych drobnych sprawach, bo one mogą mieć swoje duże znaczenie. Tak na przykład udało nam się zatrzymać nabierającą na sile sprzeczkę, która zniweczyłaby rozpoczynający się dialog małżeński.

Głębokim przeżyciem rekolekcyjnym była dla nas również modlitwa kapłana nad małżonkami, poprzedzona wprowadzającym podziękowaniem i przeproszeniem siebie nawzajem, w otulonej muzyką atmosferze. Rekolekcje w Przedborowie to również cudowny czas pogłębiania relacji ze współmałżonkiem i wspólnotą w atmosferze zrozumienia i wzajemnej życzliwości. Nad wszystkim czuwali niezwykli: ksiądz, para moderatorska, animatorzy – zawsze uważni, gotowi do służby, życzliwi i otwarci. Pozostało poczucie pragnienia zmiany – walki o codzienny Namiot Spotkania, o czas, aby służyć we wspólnocie i poza nią, o uważność dla drugiego człowieka, o rozwój duchowy. To był wyjątkowy i błogosławiony czas!

Gosia i Marek Kasprowiczowie