Służba, pańszczyzna a może … niewola.

Wielkopostny Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie rejonu ostrowskiego, który odbył się 12 marca 2023 r. w Jankowie Przygodzkim odbył się w świetle rozważań o wartości czytania Pisma Świętego, jego realnego wpływu na nasze życie oraz interpretacji dwóch tekstów biblijnych, które dotyczyły sfery konfrontacji ze Słowem Bożym w kontekście służby.

co Bóg konkretnie dziś chce mi powiedzieć

Dla mnie osobiście ważne było usłyszeć podczas konferencji, że powinnam pozwolić Bogu mówić do mnie. Stworzyć warunki do słuchania tego, co Bóg konkretnie dziś chce mi powiedzieć. Nie zagłuszać go, nie frustrować się, że „nie słyszę” lub „nie rozumiem”. Zdałam sobie sprawę, że nie zawsze daję Bogu szansę, bo, po prostu nie spotykam się z Nim podczas aktu czytania Jego Słowa. Zupełnym zaskoczeniem była dla mnie informacja, że czytanie Pisma Św. to także rodzaj modlitwy. Doświadczyłam już w swoim życiu łaski usłyszenia i zobaczenia prawdy o sobie, wypływającej z czytania wybranego fragmentu Biblii. Zawsze był to dla mnie drogowskaz. Ale nigdy nie traktowałam czytania Biblii jak modlitwy.

Interpretacje wybranych fragmentów z Ewangelii Św. Jana i Listu do Filipian były początkiem do zastanowienia się nad pojęciem służby i mojej postawy z nią związanej. Współczesny świat zdeformował znaczenie tego pojęcia. Jest ono odbierane negatywnie – służyć to znaczy być sługą, a to kojarzy się z niewolnictwem, wykorzystywaniem. Obecnie, dla wielu, często także i dla mnie, najważniejszy jest komfort. Jego osiągnięcie to cel najwyższy i potrafimy wiele poświęcić, aby zapewnić go sobie i swoim bliskim. Postawa służby niewiele ma z komfortem wspólnego.

Jakim być sługą? Jak nauczyć się nie szukać siebie? Z czego powinnam się ogołocić, aby być sługą wszystkich? To trudne pytania. Odpowiedzi mogą nas rozczarowywać, ponieważ poznanie prawdy o sobie zawsze wyrywa nas ze strefy bezpieczeństwa i komfortu, ale to jedyna droga do prawdziwej przemiany.

Monika