Człowiek planuje PAN Bóg inny scenariusz pisze. Do Barda Śląskiego pojechaliśmy przez przypadek, mieliśmy być w Gietrzwałdzie, ale niestety po majówce dowiedzieliśmy się, że zostaliśmy skreśleni z listy. Nie poddaliśmy się i nie żałujemy. Oaza Rodzin drugiego stopnia była dla nas odskocznią i mocnym uderzeniem a właściwie gromem. Uzmysłowiła nam jak daleką jeszcze mamy drogę do przejścia i jak dużo jeszcze do zrobienia. Kluczowy dla nas był Exodus, czyli wyjście z niewoli grzechu. Na liturgię światła wyszliśmy w ciemną noc pod górę w górach i tak idąc w ciemnościach nie znając terenu przeżywaliśmy liturgię Wielkiej Soboty podczas której uświadomiliśmy sobie, że ciemnością są nasze grzechy. Pan jest naszym światem i nasza drogą zawsze nas z ciemności wyprowadzi. Za to wszystko czego na oazie doświadczyliśmy Chwała Panu.
W tym roku byliśmy na rekolekcjach OR II organizowanych przez diecezję kaliską w Bardo.
Były inne niż poprzednie 😉 Nie oznacza to, że były gorsze ani lepsze. Po prostu inne, a my pragnęliśmy aby były takie jak poprzednie, bo tak bardzo nas zbliżyły do siebie. A tu od początku zaczęły się jakieś sprzeczki między nami. Nie chcieliśmy tego, a jednak pojawiały się trudności. Bóg miał inny plan i zamierzał nam coś innego pokazać, a my znów planowaliśmy po swojemu.
Każdy dzień na rekolekcjach wnosił nowe doświadczenia duchowe poprzez między innymi rozważania Słowa Bożego w grupach, czynne uczestnictwo w Eucharystii. Sprawując służbę liturgiczną Pan stopniowo uzdalniał mnie do śpiewania psalmów, co było dla mnie ogromnym, nie do pokonania wyzwaniem. Bóg posługuje się różnymi ludźmi, a w tym przypadku naszymi animatorami, którzy wraz z księdzem potrafili stworzyć bardzo przyjazną atmosferę.
Dwa tygodnie poza światem, codziennością i trudami życia codziennego. Ksiądz Franciszek Blachnicki bardzo dobrze oszacował długość tych rekolekcji. Tyle potrzeba by móc zatrzymać się w biegu, złapać oddech, przeprogramować się, aby żyć Słowem Bożym, być może choć trochę jak pierwsi chrześcijanie, poprzez stworzenie wspólnoty ludzi, dla których jest coś ważniejszego od spraw tego świata. Czuliśmy się jak w Oazie, gdzie do woli mogliśmy czerpać energię z obcowania z przyjaznymi, pogodnymi ludźmi, którzy wyznają podobne wartości. Dla mnie rekolekcje to duchowe SPA.
Ogromnym bogactwem było wsparcie Księdza Tomasza Kaczmarka, który z ogromną dbałością i zaangażowaniem przekazywał nam teologiczną wiedzę.
Te rekolekcje pokazały jak Bóg wyprowadza mnie każdego dnia z mojej niewoli, tak jak kiedyś Izraelitów i że ten proces nie zakończył się tylko trwa nadal.
Zapraszamy serdecznie do galerii zdjęć:
